Jeszcze raz dziękuję za udział w programie. Pozdrowienia dla prowadzących i widzów. Rozstrzygnięcie konkursu i nagroda wkrótce. Najlepszego dla Was!

Ja tak straciłam męża pracoholika. Nic nie było ważne, tylko praca, dzieci pytały, kiedy zobaczą tatę, kiedy da buziaka na dobranoc. Przenosił nerwy do domu. Mam jeszcze dziurę w parapecie, tak darł się przez słuchawkę odbierając służbowy telefon, uderzył ręką i złamał parapet. Non stop na adrenalinie. Odszedł do 15lat młodszej dziewczyny, która zaprwne na razie będzie tolerować jego zachowanie. Jakakolwiek próba rozmowy z nim dawała tyle, że stwierdził, że nic nie zmieni, bo praca go kręci. Inżynier tak jak ja. Nie mamy pełnej rodziny, za to chociaż spokój. W końcu mam czas, aby skupić się na sobie, bo w tamtym układzie liczył się tylko on. Właśnie zakłdam mój pierwszy biznes, moje wielkie marzenie, oparty na pasji, dlatego trafiłam przypadkiem na ten materiał. Nie wiem, czy wypali, ale chcę spróbować. Aby zrozumieć problem pracoholizmu trzeba być trochę krytycznym wobec siebie. Ten Pan to zrozumiał, brawo.

Jestem w szoku że większość komentujących nie dość, że nie ma dochodu pasywnego to jeszcze podało kwoty które pewnie co minutę są inne. Nie ma czegoś takiego jak ilość pieniędzy, które dają szczęście. Szczęście to robić coś co się lubi, kocha i czerpie z tego przyjemność. Sporo osób choruje na szczęście w pieniądzu. Jeżeli czujesz, że będziesz szczęśliwy mając jakąś ilość pieniędzy to jesteś w błędzie. Pieniądze są efektem drogi, którą idziemy. Powinny być dodatkiem a nie celem samym w sobie. Życzę wam jak najwięcej pieniędzy, niech was uszczęśliwiają tak jak mnie.

wow. Nie słyszałem tak dobrego wywiadu o przedsiębiorczości od lat

Szok! Pan Kuba poruszył kilka ciekawych tematów bez koloryzowania. Wydawało się, że będzie kolejny film z cyklu 'możesz wszystko'. Dziękuje. Pozdrawiam.

Co za gość! Fajnie że można poznać takich ludzi. Jako szaraczek z wyboru widząc kogoś bogatego mogę pomyślę haa, należy mu się, spoko gość! Bez zazdrości

Wg mnie każdy powinien mieć tyle przychodu pasywnego, zdrowia, miłości, dobrej pogody I wszystkiego co najlepsze, żeby móc każdego dnia po przebudzeniu się powiedzieć sobie w pelni szczerze i zasłużenie: "Kocham się swoje życie". I tego właśnie nam wszystkim życzę. :)

Ależ to był świetny wywiad. Super się słuchali kulturalnej wymiany poglądów oraz morza przydatnej wiedzy.

Wg mnie 30k miesięcznie pozwoli Ci na spokojne życie + posiadanie buforu na nieprzewidziane wydatki tj zakup nowego samochodu w razie utraty poprzedniego, bardziej specjalistyczne leczenie w kraju lub inne sytuacje wynikające z życia, posiadania rodziny (tej bliższej i dalszej) Uważam, że niższe kwoty nie pozwalają ponadto na faktyczne realizowanie swoich marzeń i uprawianie pasji/hobby, gdyż człowiek będzie w dalszym ciągu miał "z tyłu głowy", że nie może sobie pozwolić na to i w 100% się temu oddać, gdyż może w pewnym momencie, przy zbiegu niefartownych zdarzeń utracić stabilność do której przecież tak namiętnie dążył i dla której odważył sie przestać wypruwać żyły prowadząc, jak to p. Kuba trafnie ujął biznes, który z dnia na dzień może utonąć jak statek. Pozdro z Łodzi!

Odpowiedź: zakładając, że praca ma być przyjemnością dochód pasywny powinien wynosić tyle i koszty życia danej osoby/rodziny. Natomiast wtedy dochód z pracy będzie można traktować jako gotówkę na inwestycję/rozrywki. U mnie obecnie dochód pasywny miałby wynosić 6 tys. / mies.

W dobie szkoleń i mówienia, że możesz wszystko, że jest wspaniale, You can do itp, propaganda sukcesu....... W końcu ktoś, kto wie o czym mówi jak jest na prawdę ! Szacun dłuuugo szukałem tak prawdziwego wywiadu ! DZIĘKUJEMY! Niech młodzi ludzie i przedsiębiorcy posłuchają co Pan Kuba opowiada !

8000 zł pozwala na w miarę wygodne życie bez zmartwień o opłaty, jedzenie i rozrywki, bez używek typu alkohol, papierosy, narkotyki, hazard 8k wystarcza na spokojne życie z nawet możliwością odkładania jakiś pieniędzy na rtv/agd/ jakies naprawy w aucie i inne wypadkowe wyrzuty gotówki w miesiącu.

Podszedlem do tego odcinka z reszta kanału troche z ciekawości ale przyznaje ze ciekawy człowiek któremu gratuluje!

jest to kwota dla każdego inna, dająca poczucie bezpieczeństwa i spokoju ducha. niech każdy sam ją dla siebie określi.świetny wywiad ,pozdrawiam

Moim zdaniem bardzo trudno określić kwotę jednak uważam ,że aby określić pułap tego dochodu należy zastanowić się nad swoimi miesięcznymi wydatkami i obliczyć ile one wynoszą natomiast dochód pasywny to powinno być co najmniej 120% naszych miesięcznych wydatków. Czyli np. jeśli nasze koszty życia wynoszą 5000 to do spokojnego życia potrzebujemy 6 tyś dochodu pasywnego. Ta nadwyżka zapewnia nam spokojne życie , ponieważ kiedy nasz dochód pasywny= z miesięcznymi wydatkami to pojawia się pewien niepokój .

Super wywiad, przyjemnie się go słuchało. Nawiązując do pytania konkursowego to moja odpowiedź brzmi następująco. Ludzie PRZECIĘTNI nie mogą liczyć na jakikolwiek dochód pasywny, gdyż są to ludzie którzy pracują na etacie i żyją od pierwszego do pierwszego, czyli wszystkie zarobione pieniądze wydają. PRZECIĘTNI ludzie nim zdążą zaoszczędzić trochę gotówki (o ile w ogóle), aby zainwestować, z której to inwestycji będą PIERWSZE przepływy pieniężne, które na pewno nie wystarczą na pokrycie dotychczasowych kosztów stałych tylko będzie miłym dodatkiem, wcześniej po prostu wydadzą nadwyżki na niespełnione marzenia typu fajny samochód, wakacje, etc. Rzadko też się zdarza, aby osoby które nigdy nie posiadały dużych pieniędzy, a wygrały w jakiejś loterii, mądrze dysponowały pieniędzmi. Gdy już je mają to po krótkim czasie wydawania tacy ludzie wracają do szarej rzeczywistości, a czasem nawet znajdują się w gorszej sytuacji finansowej niż byli przed wygraną. Mam nadzieję że cały mój wywód ma sens, z góry przepraszam za jakiekolwiek błędy. Pozdrawiam

Odpowiedź jest prosta: powinno się zarabiać pasywnie więcej aniżeli się wydaje.

Super wartościowa rozmowa. W tym wywiadzie Kuba Midel otworzył się bardziej niż w Bentleyu, czy w autorskiej Akademii bogactwa. Świetna robota prowadzącego. Zadał oszczędne pytania i stworzył przestrzeń na odpowiedź. Mistrzostwo. Nie oglądam, tylko słucham, więc trudno mi docenić studio i swiatło. Słucha się rewelacyjnie. Czuć sympatię i szacunek wzajemny obu panów. Rozmowa prowadzona w doskonały rytmie. Chciałbym dowiedzieć się więcej, co Kuba myśli o edukacji w Polsce, np. jak uczyć przedsiębiorczości w szkole, od jakiego wieku i czy np. naucza swoje dzieci. Dla mnie bardzo ważna jest przyszłość potomstwa. Co można zrobić, by naprawić system kształcenia? Co powinno być punktem odniesienia (rynek, system fiński)? Czy kształcić dzieci wyłącznie na rentierów lub kierowników? Czy uczyć przedsiębiorczości i sprzedaży na amazonie? Czy może tworzyć grupy znajomych i uczyć dzieci we własnym zakresie (angielskiego, judo, fizyki, muzyki i handlu), biegać do parku na kasztany, do muzeów na warsztaty plastyczne, chodzić na koncerty, do Luwru, i mieć wywalone na szkołę publiczną? Mój pomysł to stworzyć coś wspólnie z dziećmi i sprzedawać. Dać im poczucie, że mogą kształtować rzeczywistość- wymyślać produkt, rozmawiać z klientem, negocjować i rozwiązywać różne problemy po drodze. Mam wizję takiego eksperymentu. Na razie codziennie spędzam czas z dziećmi i razem tworzymy różne koncepcje i przedmioty. Zapowiada się dobra zabawa. Kuba, jakie jest Twoje zdanie? Od czego zacząłbyś naukę przedsiębiorczości (dla dzieci)? Chętnie spotkam się i porozmawiam. Wydaję średnio 8200 zł/msc (rodzina 2+2), z czego żarcie- 3000, mieszkanie, media, transport- 1800, zajęcia dla dzieci (basen, książki, lego etc.)- 2000, sytuacje awaryjne (lekarz, sprzęt rehab)- 1400. Dodatkowo liczę około 1500 zł na inwestycje. Mieszkam w Łodzi. Podobny budżet do mojego można wykręcić w większości miast w Polsce. Zatem moja odpowiedź na pytanie konkursowe to dochód (rentierski) 9700 zł/msc. Pozdrawiam

Warto przybrać sobie jakieś proste zasady: tyle procent na "to", tyle na "tamto" i starać się tego trzymać. Ciężko jest jednoznacznie stwierdzić ile, bo dla każdego będzie to inaczej. Dla jednego rozrywką jest siłownia, dla innego książki, dla innego konsola. Na pewno warto minimum 10% odłożyć na oszczędności. Nieprzewidziane wydatki mogą bardzo pokrzyżować plany. Warto dojść do takiego momentu, żeby uzbierać przynajmniej te 6 x najniższa krajowa i do tego czasu sobie nie folgować ani nie wydawać pieniędzy na bzdury. W momencie gdy stracimy pracę czy płynność finansową, mamy dobre zabezpieczenie. A co do pytania konkursowego, to nie ma dobrej odpowiedzi. Naprawdę nie ma :) To zależy od tylu czynników, że można sobie przeprowadzać symulacje. Jeden przeżyje za 3000 zł i uzna to za dobry poziom, inny nie poradzi sobie za 50 000 zł. Parafrazując Tysona - nie ma takich pieniędzy, których by nie można wydać. Gdybym jednak musiał odpowiedzieć obcokrajowcowi, który pyta mnie "za ile można przeżyć w Polsce", powiedziałbym mu, że za 5000 zł "na rękę" możesz w miarę godnie żyć w średnim mieście, mało tego - bez większych problemów przeżyjesz też w dużym.

Ile potrzebuję przeciętny osoba 30/40 letni dochodu pasywnego by w miarę szczęśliwie żyć? Po pierwsze koszty nieruchomości w mieście wynajęta to około 3000 zł (2500 zł + opłaty), jeżeli własna to około 1000 zł opłat (czynsz + media (internet telewizja telefon)). Następnie samochód koszty utrzymania, licząc przebieg średni 1000/1500 km + ubezpieczenie to wychodzi około 800-1000 zł, jeżeli auto w kredycie to łącznie 2500 zł. Następnie zakupy i wydatki, jeżeli chodzi o spożywkę jedna osoba około 200 zł tygodniowo, czyli 800 zł miesięcznie plus około 300 zł na wyjścia na lunche/obiady ze znajomymi (60-70 zł na jeden wypad liczmy) czyli jeden w tygodniu. Raz w miesiącu aktywny wypad poza miasto np. w góry, nad jezioro - 600 zł minimum. Wakacje all inclusive 2 razy w roku to około 7-8 tyś. zł, czyli co miesiąc około 650 zł. Ubranie to przy przeciętnych wydatkach około 400-500 zł miesięcznie i usługi medyczne (dentysta, fizjoterapeuta) - w tym wieku człowiek aż tak się nie sypie, to tak 100 zł miesięcznie można założyć. Do tego karnet na siłownie lub też jakiś wypad na basen/saune/squasha lub inne aktywności 150 zł. Podsumowując - przeciętnie osoba potrzebuje dochodu pasywnego 5100 zł netto (przy braku kredytu na auto i mieszkanie) lub 8600 zł netto (przy kredycie na średniej klasy auto (1500 zł brutto miesięcznie) i wynajmie średniej klasy mieszkania). Jeżeli mieszkanie na kredyt to dochód pasywny może spaść do 8100 zł netto. Odpowiedź oparta na wyliczeniach średniej wielkości miasta >100 000 osób :). Pozdrawiam

Odp: Spokój i szczęście nie maja ceny, to kwestia właściwej percepcji. Jednym wystarczy 5k innym 50k będzie mało. Utopijna wolność finansowa nie jest osiągalna, ale równowaga finansowa jak najbardziej. Pozdrawiam!

Odpowiedź na konkurs: Wolność finansowa? Marzenie ściętej głowy! To jedynie w Stanach możesz liczyć na dochód bezwarunkowy. Długo tak myślałem, pieniądze liczyłem w marzeniach, że może kiedyś na starość będzie mnie stać na skutera. Krążąc po internecie, kotów i psów szukając, Kuba Midel wyskoczył, jak nie wytykając - zając! O finansach, o kasie, mieszkaniach coś mówi, z sensem i nie przynudza. Pomyślałem fajne, ciekawe, ale mi to się na pewno nie uda... Myśl dręczyła po nocach, spokoju nie dawała... może rozkręcę biznes co założyła moja mama? Znicze i świece, nic ciekawego... wtedy Midel z Youtuba woła „Markę twórz, drogi kolego!” Tak już 2 rok mija, a z miesiąca na miesiąc firma się rozwija. Na razie początek drogi, bo mam 23 lata ale marzenie „rentierstwo” to już ustalona data! Planując rodzinę i dzieci gromadkę 15 000 po 30tce dochodu - na to mam chrapkę. I choć rękami nie macham i coachingu nie słucham, rękawy zakasam i w teren ruszam!

Kuba mówi młodym: Chcesz mieć pieniądze? IDŹ DO PRACY I OSZCZĘDZAJ. Złamał klucz wszystkich trenerów biznesu xdddd

Świetny wywiad! Dziękuję za Wasz wkład.

komentarz dla zasiegów! Kolejny kapitalny gość. Biorę się za sluchanie, dzięki za ten kanał. Moje odkrycie tego miesiąca :D

Podobał mi się wywiad, Pan Kuba jest bardzo naturalny i prawdziwy. Odpowiedź konkursowa: "to zależy" :)

Cześć! Chciałem podzielić się moją perspektywą na temat potrzebnego kapitału by żyć z dochodu pasywnego, a przy okazji wziąć udział w konkursie. Uważam, że temat jest bardzo złożony, a przy tym istotny i zdecydowałem się opisać go trochę szerzej. Osobiście dążę do bycia rentierem dlatego temat jest dla mnie istotny. Dla niecierpliwych polecam od razu zjechać na sam dół do liczb. Dla ciekawych skąd je wziąłem polecam przeczytać poniższy tekst. Zastanawiałem się czy starać się trafić w Twoje szacunki Kubo czy raczej podzielić się moim zdaniem na ten temat. Zdecydowałem, że wybiorę wariant drugi. Gdybyś, jakimś cudem, zdecydował się wybrać mnie to przynajmniej wymienimy się poglądami. Wydatki jakie podam na samym końcu mają odzwierciedlenie w rzeczywistości, prowadzę dosyć skrupulatnie budżet dla czteroosobowej rodziny. W zadanym przez Ciebie pytaniu nie byłem do końca pewien czy chodziło o koszty życia Polaka lub Polki jako singli czy jako pary więc opiszę oba warianty. Zdecydowałem, że dorzucę również wariant czteroosobowej rodziny bo osobiście nie chciałbym być samotnym rentierem, a dodatkowo realnie większość osób w wieku 30-40 lat w takiej własnie sytuacji się znajdzie. Jeżeli porównamy do siebie dwie z "zewnątrz" podobne osoby (jeżdżą podobnym samochodem, mieszkają na tym samym osiedlu, podobnie się ubierają), ale jedna z nich pracuje, a druga jest rentierem to paradoksalnie życie rentiera będzie trochę droższe niż życie osoby pracującej. Głównie ze względu na znacznie więcej wolnego czasu. Czas ten będziemy chcieli zapewnić różnymi aktywnościami, a jak wiemy większość z nich kosztuje. W moich kalkulacjach będę chciał to uwzględnić. Kolejną rzeczą jaką uwzględniam jest to, że osoba polegająca tylko i wyłącznie na dochodzie pasywnym musi generować znacznie więcej niż wydaje, (nawet uwzględniając w budżecie kwotę na przypadki nieprzewidziane) bezpiecznie około 50% więcej. Wynika to z faktu, że kiedy aktywa rentiera stracą na wartości, chociażby krótkoterminowo, spadnie również jego dochód pasywny. W takiej sytuacji chcemy zabezpieczyć się na tyle, aby osoba uwzględniona w analizie nie musiała obniżać kosztu życia. Dochód pasywny rozumiem przez dochód, który wymaga minimum naszego zaangażowania, kilku godzin w miesiącu. Szacuję, że realny, długoterminowy, średni zysk ponad inflację na inwestycjach pasywnych to 5%. Wygląda na to, że obecnie na rynku nieruchomości w Polsce można uzyskiwać dwa razy wyższe stopy zwrotu, ale czy uda się to utrzymać w długim terminie? Po za tym, czy warto trzymać swój majątek w bardzo do siebie podobnej grupie aktyw? Na pierwsze pytanie nie znam odpowiedzi, a na drugie pytanie bardziej skłaniałbym się do dywersyfikacji. Uwzględniam również, że hipotetyczne osoby w naszej analizie nie są ani ekspertami na rynku nieruchomości, ani innych aktyw. Są przeciętni, rozumieją rynek, ale nie poświęcają już analizom zbyt wiele czasu. Stąd te 5% średniego zysku ponad inflację. Osobiście uważam, że mentalność rentiera, a osoby pracującej są zupełnie inne. Chcemy być rentierem po to by mieć czas dla naszej rodziny i na korzystanie z życia. Można być rentierem rozrzutnym, który posiada w garażu samochód za 500 tyś zł, który i tak 9 miesięcy w roku stoi pod domem bo tyle czasu jest się po za krajem i zwiedza świat. Jest to możliwe, ale nie wielu osobom do tego poziomu uda się dojść. Można być też rentierem, który "egzystuje". Co prawda, nie musi pracować, ale możliwości i okazji do wydania pieniędzy na różne doświadczenia też nie ma. Prawdopodobieństwo dojścia do tego stanu jest nieporównywalnie łatwiejsze niż do tego pierwszego, ale... co to za życie? Można być też rentierem, który większość czasu spędza wśród społeczeństwa, szczególnie się z tłumu nie wyróżnia, ale prowadzi życie na "przyzwoitym" poziomie. Osobiście takim rentierem chciałbym być. W analizowanym przeze mnie przypadku taki właśnie rodzaj rentiera biorę pod uwagę. Wyjaśniam co rozumiem przez wyrażenie życie na "przyzwoitym" poziomie: * Nieruchomość w której mieszkają jest ich własnością * Jeżdżą kilkuletnim samochodem * Dwa razy do roku wyjeżdżają na przynajmniej dwutygodniowe wakacje. W zimie w góry, w lecie do ciepłych krajów. * Odżywiają się ponad przeciętnie. Kupują produkty nisko przetworzone, ich dieta jest zbilansowana z dobrej jakości produktów. 90% ich posiłków przygotowują sami. * Jeżeli mają dzieci to uczęszczają one na dodatkowe zajęcia * W weekendy wychodzą do kina, do restauracji, wyjeżdżają czasem na weekend po za miasto lub do innego kraju, spotykają się z przyjaciółmi, ale też spędzają weekendy na spacerach lub rowerach * Kupują ubrania dobrej jakości, bardziej płacą za solidność niż przepłacają za markę * Edukują się czytając książki, jeżdżą kilka razy w roku na szkolenia lub kursy * Większość wizyt u lekarzy specjalistów wykupują prywatnie * Mają swoje hobby Wyjaśniłem jaki poziom życia reprezentują rentierzy z mojej analizy, jaką średnią stopę zwrotu uzyskują oraz dlaczego powinni generować dochód znacznie przewyższający ich wydatki. W końcu mogę przejść do sedna i podać ich wydatki oraz potrzeby kapitałowe. Polak lub Polka singiel Wydatki miesięczne: 5 830 zł Wydatki roczne: 69 960 zł Potrzebny przychód roczny z uwzględnioną 50% górką: 104 940 zł Wartość kapitału generująca 5% rocznie przynoszącą potrzebny przychód: 2 098 800 zł Polak i Polka jako para Wydatki miesięczne: 9 020 zł Wydatki roczne: 108 240 zł Potrzebny przychód roczny z uwzględnioną 50% górką: 162 360 zł Wartość kapitału generująca 5% rocznie przynoszącą potrzebny przychód: 3 247 200 zł 4 osobowa rodzina (wczesne nastolatki) Wydatki miesięczne: 14 850 zł Wydatki roczne: 178 200 zł Potrzebny przychód roczny z uwzględnioną 50% górką: 267 300 zł Wartość kapitału generująca 5% rocznie przynoszącą potrzebny przychód: 5 346 000 zł Jeżeli tutaj dotarliście i chcielibyście podzielić się swoimi przemyśleniami to bardzo chętnie je przeczytam. Pozdrawiam! PS. Do prowadzącego: Adrianie prowadzisz kapitalne, bardzo wartościowe wywiady. Dziękuje Ci za to. Do udzielającego wywiadu: Kubo, słucham Cię od dawna i Twój sposób myślenia bardzo do mnie trafia, a szczerość bijąca z tego wywiadu była powalająca. Dzięki!

Jeden z najlepszych wywiadów jaki słyszałem...super, słuchałem jak zaczarowany....

Wielkie dzięki za szczery wywiad Kuba. Wszystkiego dobrego.

1400 komentarzy 200k wyświetleń ten wywiad mówi sam za siebie. Mocny wywiad, a gdy odsłuchiwałem a odsłuchuje, gdy robię rutynowe czynności na komputerze, aż musiałem się parę razy zatrzymać. Kuba trafił w sedno przedsiębiorczości brawo !

Uwielbiam słuchać tego Pana, motywować się i podziwiać z osiągniętych przez niego sukcesów. Jestem mikroprzedsiębiorcą pełnym lęków przed rozwojem i niepewności własnej wartości w biznesie. Chciałabym kiedyś umieć się bardziej doceniać, dlatego tak bardzo lubię oglądać Kubę bo ma wszystkie te cechy, których mnie w biznesie brakuje. Nie umiem odpowiedzieć jednoznacznie jaki dochód będzie gwarantowal spokój psychiczny ponieważ to wszystko zależy od tego jak żyjemy, co jemy, jaka mamy pasję, gdzie mieszkamy. Niejednokrotnie wydaje się, że kwota X będzie wystarczająca ale sąsiad ma to i to więcej i potrzeby rosną. Tak jak Kuba mówi, najważniejsza równowaga, umieć wyhamowac i cieszyć się życiem oraz tym co osiągnęliśmy. Tego wszystkim i sobie życzę. Pozdrawiam Marta :)

Kapitalna rozmowa, dzięki!

Jak to mawia klasyk - „to zależy”. Myśle, ze nie jednej osobie wystarczy skromne 3/4k i będzie szczęśliwa. Nie każdy potrzebuje więcej. Uważam tak, ponieważ sam pochodzę ze wsi, gdzie mentalność ludzi znacznie się różni od tych, co mieszkają w większych miastach. Widać to, ze ludzie z wiosek potrafią bardziej doceniać „mniejsze rzeczy” które nie zawsze maja „mniejsza wartość”. Serdeczne pozdrowienia z malutkiej miejscowości - Kosztowa!

Ale wartościowe wideo. Wow. Kuba, jak zawsze mówi konkretnie i na temat, facet z jajem, zawsze mówi to co myśli i to co trzeba powiedzieć. Brawo i jeszcze raz brawo. Uwielbiam takie filmy które pokazują jaki jest świat i co będzie w przyszłości jeśli chodzi o takie przyziemne sprawy.

Wow! Ten wywiad to po prostu mistrzostwo świata: taka dawka wiedzy, jaką normalnie, na własnym doświadczeniu, zbierałabym przez długie lata. Bardzo dziękuję za szczerość. Szczególnie ważne było dla mnie stwierdzenie, że państwo nie wspiera przedsiębiorców. Ja mam swoją firmę od niedawna, to jednoosobowa działalność, więc teoretycznie powinno być łatwo. Problemy zaczęły się jeszcze przed założeniem firmy, gdy starałam się o dofinansowanie. Te wszystkie wymogi, ilość bzdurnych dokumentów do wypełnienia, brak pomocy ze strony urzędników, fakt, że nie mogłabym wykorzystać tych pieniędzy na książki i szkolenia - to sprawiło, że już na początku mi się wszystkiego odechciało. Postanowiłam zatem ładnie podziękować i otworzyłam działalność bez żadnej pomocy, bez spowiadania się z wydania każdej złotówki. Niestety kolejne problemy pojawiły się wraz z rozwojem działalności. Chodziłam po urzędach i szukałam odpowiedzi na moje pytanie (które dla tych osób powinny być oczywiste) i odsyłano mnie od jednego urzędnika do drugiego. Nikt nic nie wiedział, nie mieli pewności w podstawowych kwestiach, nie potrafili doradzić. Darmowa porada prawna? Tak, ale zanim założysz działalność. Później to się bujaj i finansuj z własnej kieszeni. Druga kwestia, która niezwykle mnie poruszyła, to opowieść o szczęściu, zdrowiu i o tym, że przedsiębiorca tak naprawdę nigdy nie wychodzi z pracy. Mam 23 lata, a już sama tego doświadczyłam. Idziesz na urodziny do cioci, rozmawiasz z rodziną, ale w głowie układasz już plan działania na następny dzień. Pracujesz od samego rana do późnych godzin wieczornych, a gdy już zasypiasz, to budzisz się co pół godziny, bo myśli o Twojej firmie nie dają Ci spać - u mnie często była to kwestia ekscytacji, bo chciałam już wstawać, robić więcej i więcej. W końcu sama ogarnęłam, że muszę coś z tym zrobić, bo inaczej skończę z siwą głową i zawałem jeszcze przed trzydziestką. A odpowiadając na pytanie konkursowe: jestem osobą, którą zawsze interesowała ponadprzeciętność. Wiem, jak to brzmi, spokojnie. :) Ale wydawało mi się, że moim przeznaczeniem jest posiadanie ogromnych pieniędzy. Już jako nastolatka, kiedy większość znajomych uważała, że zarabianie 5 tys miesięcznie będzie spełnieniem ich marzeń, czułam, że chcę - i mogę - mierzyć znacznie wyżej. I co? Skończyłam studia (swoją drogą - zupełnie zbędne), otworzyłam firmę i zobaczyłam, jak wygląda rzeczywistość. Zrozumiałam, co musiałabym robić, żeby osiągnąć te pieniądze, o których kiedyś marzyłam. To nie tak, że przestałam o tym myśleć. Nadal mam to w głowie i będę dążyć do jak największych zarobków, żeby móc powiększać swoją kolumnę dochodów pasywnych. Ale wszystko w swoim tempie, bez zarzynania się dzień i noc. Co jest najśmieszniejsze, zauważyłam, że obecnie do spokojnego i szczęśliwego życia wystarcza nam 5 tys zł na dwie osoby (ja i narzeczony). Może nie są to pieniądze, dzięki którym można kilka razy w roku wyjechać na tropikalne wakacje, ale wcale tego teraz nie potrzebujemy. Spokojnie starcza na wszystkie podstawowe rzeczy, przy czym wcale nie oszczędzamy na jedzeniu czy inwestowaniu w siebie i swoją wiedzę.

Też się na tym złapałem .. najważniejsi są bliscy, rodzina. Co Ci po pieniądzach jak ich nie ma? zarób tyle, żebyś żył dobrze, ale nie zamieniaj życia na pieniądz

Nie da się odpowiedzieć ile wynosi średnio taka kwota gdyż każdy z nas jest inny jednemu wystarczy do szczęścia domowe ognisko i święty spokój co zrobi za 1-2 tys inny z kolei będzie chciał się pokazać pozwiedzać bawić się życiem i 20-30 tys może być dla niego mało, natomiast wg mnie chcąc godnie i spokojnie żyć aby można było się rozwijać a zarazem mieć spokój przy czym zwiedzić kawałek świata to dochód na poziomie 4-5tys jest wystarczający dla jednej osoby. Co by nie mowie przy 4 osobowej rodzinie robi sie juz 16-20 miesiecznie

Bardzo fajnie się słucha, spora dawka wiedzy. Pozdrawiam

Odpowiedź na pytanie konkursowe musi brzmieć: TO ZALEŻY. Każdy ma indywidualne potrzeby i basta. Gdzie są granice rozsądku? Ile potrzeba życiowej pokory? Jak poprowadzić swoje przyszłościowe tory? W moją głowę wbiły się słowa Michała Szafrańskiego z JOP tour: jeśli możesz oszczędzić połowę, to znaczy, że połowę czasu możesz nie pracować, rok pracować, a rok nie pracować. Mając 26 lat, zastanawiałam się, jaki jest mój pułap. I choć 6-7 lat temu potrafiłam przeżyć, wydając na żywność 50-100 zł miesięcznie, i wiem, że w okresie silnej posuchy dam sobie radę, to poziom stabilnego bezpieczeństwa na obecną chwilę (i na stan obecnej wartości polskiego złotego) wynosi 10000 zł. Jednakże wiekowo nie mieszczę się w przedziale. Poziom zarobków uzależniony jest od formy zatrudnienia, ponieważ ten co wydaje pieniądze na edukację oraz sprzęty i ma firmę, w której koszta będzie powyższe wrzucał, nie będzie takich wydatków ujmował jako personalne. Osoby posiadające dzieci, taką rezerwę bezpieczeństwa powinny mieć większą niźli single, choć singla łatwiej jest oszacować. Jeśli taka przeciętna osoba ma doczynienia jeszcze z kredytem, wówczas poziom będzie wyższy. Biorąc pod uwagę fakt, że 30-40-letniemu singlowi przeżyć się da szczęśliwie za 7000 zł, dostarczając sobie raz na dwa tygodnie jakiejś rozrywki, ale drugie tyle potrzeba, aby kapitał pracował sam na siebie na dobrą przyszłość, moja ODPOWIEDŹ brzmi: 15000 PLN.

Kwota nie ma znaczenia :) Liczy się Twoja definicja progu "spokoju" finansowego, co ważne w danym momencie, bo wszystko w życiu jest zmienne ;)

Myślę, że 20k starczy w zupełności na wygodne życie, utrzymanie dużej rodziny i rozsądne przyjemności.

Kolejny świetny wywiad. Zaszokował mnie fakt, że w każdym niemal temacie mam taki sam punkt widzenia jak Pan Jakub :) Odpowiedź konkursowa : 25.000 zł. Zakładając przeliczenie na 2 osoby. W tym: * 3.000 zł koszty mieszkaniowe, rachunki typu prąd, telefon, utrzymanie samochodu, inne. (Uwzględniając również wydatki poczyniane tylko 2x w roku, np. ogrodnik) * 3.000 zł koszt wyżywienia * 1.000 zł usługi (fryzjer, kosmetyczka, masażyska, przewóz, 2.000 zł rozwój i zdrowie (siłownia, spa, kursy i szkolenia) * 2.000 zł podróże, wycieczki, opera, teatr, inne * 2.000 zł odzież, obuwie, dodatki, drobne zachcianki sprzętowe) * 2.000 zł budżet remontowy w razie ewentualnych napraw lub też zakupu drobniejszych rzeczy * 10.000 zł emerytura. 10.000 zł. Wygodna opcja bez szaleństw. Opcja minimalistyczna z okrojonymi kosztami, zakładając mieszkanie poza dużymi aglomeracjami miejskimi oraz gdy jest się już "urządzonym".

[Konkurs]: Wysokość dochodu pasywnego potrzebna 29 letniej warszawiance, żeby mądrze (oszczędności, rozwój) - 3000 zł szczęśliwie (przyjemności: "socializing", kultura, pasja, wypoczynek) - 1500 zł żyć (podstawy: mieszkanie, samochód / komunikacja, jedzenie, opieka medyczna) - 5000 zł to 9 500 zł. Kwoty różne dla każdego w zależności od miejsca zamieszkania, konfiguracji rodzinnej czy podejścia do powyższych składowych. Dziękuję za wywiad. Bardzo inspirujący i motywujący! Nie tylko przedsiębiorczości, ale i szczerości, otwartości i braku kompleksów powinni się Polacy od Pana Jakuba uczyć. Moim marzeniem jest spotkanie twarzą w twarz :)

Podszedlem do tego filmu z doza nieufnosci, jest 3 w nocy i zamiast pojsc spac to slucham Kuby tak jakby opowiadał mi moja historie ... Wyrazy uznania i szacunku za szczerosc i autentycznosc!

chu$545j z konkursem, dawka wiedzy i doświadczenia taka, że czacha dymi. Jak słuchałem to przestałem oddychać.

Fenomenalna rzecz szczerość. Fantastycznie, że również u Ciebie Kuba. Bardzo Ci dziękuję...I pozdrawiam:) Chcę zarobić na swoje nieruchomości. Dzięki za motywację.

świetnie się słuchało! Mam 27 lat i nie mam wygórowanych potrzeb. Moją pasją są podróże, góry, wspinaczka. Aby żyć i być w pełni szczęśliwym bez pracy do której muszę chodzić a zamiast tego żyć według pasji potrzebowałbym 4000 zł miesięcznie przychodu pasywnego. Jest to sprawdzone przez mnie. Kiedy rzuciłem pracę i żyłem z oszczędności właśnie taka kwota była wystarczająca na piękne szczęśliwe życie pełne pasji. Obecnie ponownie mam gap year ale za rok muszę wrócić do pracy na kilka miesięcy do Anglii i to sprawia że to szczęście nie jest pełne. Niestety nie mam wcale duszy i rozumu do biznesu, chociaż jeszcze będę próbował zdziałać coś w tym co robię najlepiej i lubię to robić czyli w podróżach... Ktoś zaraz powie że to mało. fakt nie jest to dużo ale zarazem jest jeśli już nie musisz pracować tylko sie realizować. Dla mnie wystarczyła by kawalerka, WV T4 jako kamper, rower oraz tylko te rzeczy które potrzebuję do realizacji pasji ( zresztą załważyłem że zbyt duża ilość rzeczy zbędnych tylko zabiera czas i zdrowie, mając zbyt dużo przedmiotów nagle człowiek staje się ich niewolnikiem, boi się je stracić, dlatego wolę mieć tylko to czego obecnie potrzebuję ) Pozdrawiam

Świetny wywiad, jak i gość i Pan prowadzący. Spójność, sens, ważne wartości ukazane, po prostu bardzo dobry wywiad.

Odpowiedź: tyle, żeby niczego nie brakowało, żeby nie szyczypać się kiedy chce się pojechać na wakacje albo kupić dziecku rower :)

Nagranie oglądnąłem na stojąco, choć tworzę produkty, które pomagają wygodniej siedzieć. Bezpośredni przekaz >> to mi się podoba. Jaki dochód pasywny sprawia, że jesteś rentierem? Kilka scenariuszy; Mam przed oczami starszą kobietę, która miała 700 zł rolniczej emerytury, ale cholernie mocno zapadła mi w pamięci jej chęć życia. Żyła skromnie, przy tym była szczęśliwa. Z drugiej strony jeżeli oczekujesz od życia picia szampana ze złotych kieliszków w drogich kurortach, Bentleya na podwórku i nie marnowania czasu w korkach tylko latania helikopterem, to 100k robi się mało. A czy to da szczęście? Jak Kuba wspominał; nie każdemu. Jesteśmy świeżo po wyborach, które m.in. pokazały, że 500 czy 1000 zł w dochodach robi różnicę. Pewnie gdyby zaproponować możliwość dożywotniego świadczenia w zamian za niepracowanie na poziomie 3k (strzelam) 60% społeczeństwa szłoby w ten układ. Wracając do sedna czyli wypracowania sobie dochodu, który pozwala na godny byt zachowując przy tym swobodę decydowania o swoim czasie (no może poza czasem wymieniania pieluch swoim małym dzieciom) 15k PLN na polskie realia pozwalają spokojnie wydać 200 zł na dentystę nie stojąc w kolejce licząc na NFZ, czy wyprawę tam gdzie się chce pojechać. Wszystko powyżej jest zaspokajaniem potrzeb/oczekiwań jakie mamy od życia, co generalnie jest bardzo OK :)

...Dokładnie Kuba, wszyscy się szkolą a nikt nie działa...robić a nie gadać:D. kupić i sprzedać...Kuba...życiowy chłop jesteś...wyjątkowy na swój sposób, jedyny z tych wszystkich "celebrytów szkoleniowych"!! Próg finansowy to ok 10-12 tys zł, część wydajesz na życie a część odkładasz na wakacje i inne przyjemności, zakładając że nie mamy kredytu na mieszkanie lub auto i żadnego dziecka. Opłacamy zwykły czynsz i media. :) Pozdrawiam

Obejrzalem sporo filmow z p. Kuba. Lepsze, gorsze ale ten jest wspanialy - madrosc w pigulce. Dziekuje.

Odpowiadając na pytanie konkursowe, w mojej ocenie uważam, że wszystko zależy od sytuacji, potrzeb, standardu życia i kilku innych czynników. Inne potrzeby będzie miał kawaler, 30 lat a inne rodzina z 3 dzieci. W pierwszym przypadku myślę, że odpowiedni poziom wolnego dochodu powinien oscylować w granicach 5-10 tys. Taki poziom stanowi duże zabezpieczenie w przypadku utraty pracy, pozwala mu na zapewnienie podstawowych potrzeb i korzystania z zainteresowań, hobby itp. W drugim zaś przypadku uważam, że rodzina z 3 dzieci powinna mieć wolnego dochodu w przedziale 20-60 tys. I tu też kwestia wypracowanego standardu życia.. oczywiście można mniej lub więcej ale chodzi o rozsądne gospodarowanie, zabezpieczenie w razie ewentualnych chorób, w razie wypadku, lub też co ważne w dzisiejszych czasach nauczenie dzieci że nie wszystko mogą mieć na zawołanie i na tacy na już. Dziękuję za świetny materiał wideo. Cieszę się, że Kuba mówi tak otwarcie, uświadamia polskie społeczeństwo 👏 brawo. Jak dla mnie nie ważne czy w garniaku czy bez - liczy się przekaz. Dzięki,że jako doświadczony przedsiębiorca przekazujesz cenną mądrość. 💪

Kuba Midel - ale mnie ten wywiad porwał. Świetna sprawa :)

Odpowiedź konkursowa: Jako młoda osoba fascynująca się i wchodząca powoli w ten wielki świat biznesu, słucham ludzi, którzy odnieśli już sukcesy i dzięki nim zmienia mi się podejście do tego wszystkiego na "zdrowsze". Sądzę, że pasywny dochód dla przeciętnego Kowalskiego to taki, dzięki któremu potrafiłby utrzymać swoją rodzinę na godnym poziomie, potrafił dzięki niemu odłożyć pieniądze na tak zwaną czarną godzinę, kiedy trzeba będzie pójść prywatnie do lekarza. Każdego miesiąca powinien pewną kwotę odłożyć na nowe inwestycje w domu oraz na wycieczki, wyjścia z rodziną. Na dodatek musi pomyśleć również o swojej emeryturze, bo jak wszystkim wiadomo, ZUS nie będzie wstanie utrzymać emerytów. Podsumowując, uważam, że pasywny dochód dla Polaka i Polki, żeby mogli szczęśliwie wieść swoje życie, a nie tylko je przeżyć licząc wydatki od 1 do 1 to ok 10-12 tyś. zł.

Odpowiedź konkursowa: Nie ma takiego punktu i kwoty. Chociażby ze względu na zmieniająca się koniunkturę i ceny. Dzisiaj wystarczy 5 tys a za 2 miesiące okaże się to zbyt mała kwota. Apetyt rośnie w miarę jedzenia I'm więcej mamy tym więcej chcemy. Więc minimalny próg $$$ będzie rósł proporcjonalnie. Jeśli mamy firmę będziemy więcej w nią inwestować, jeśli jedliśmy MAKA i nagle będzie nas stać na zdrowsze jedzenie i tryb życia to minimum znów wzrośnie... To jest jak kula śnieżna jeśli osiągniemy punkt równowagi i spokoju zbyt długo w nim nie wytrzymamy i będziemy chcieć więcej... AMEN.

Odnośnie kwoty dochodu pasywnego uważam, że nie da się wrzucić wszystkich do jednego worka. To co dla jednych będzie sufitem, dla innych może być podłogą. Dlatego też sądzę, że dla każdego ta granica będzie zgoła inna. Dochodu pasywnego nie wypracowuje się w dzień, miesiąc czy rok. Dlatego też, jeżeli ktoś ma taki dochód osiągnąć w wieku 30-40lat to najprawdopodobniej przepracował ciężko co najmniej kilka lat. Ta droga powinna ukształtować, oczekiwania i ambicje tej osoby. Za przykład niech posłuży mój przypadek. Mam 31 lat. Biznes (w formie jdg) prowadzę 10 lat. Pierwsze kroki w handlu stawiałem w wieku 15 lat choć robiłem to na przekór wszystkiemu i wszystkim. Szara strefa, nie miałem nikogo z działalnością pod kogo mogłem się podpiąć choć chciałem, nie wszystkie hurtownie chciały sprzedawać osobie fizycznej, a nie daj Boże jak mnie usłyszały taki handlowiec przez telefon... brzmiałem dziecinnie :) Po pierwszych niewielkich sukcesach w jdg, jak stwierdziłem, że chcę osiągnąć dochód pasywny (choć wtedy nikt tego tak nie nazywał), myślałem, że 3500zł wystarczy na wszystko. Jeszcze sporo czasu przed osiągnięciem tej kwoty uświadomiłem sobie, że to dla przeciętnej rodziny będzie za mało. Na dzień dzisiejszy mam określone 3 progi. Próg minimum pozwalający nam skromnie żyć bez potrzeby podejmowania pracy 5000zł. Próg optymalny 7000-8000zł i jeżeli na nim miałbym poprzestać to i tak będę miał poczucie spełnienia w życiu. I ostatni próg będący limitem, powyżej którego NIE BĘDĘ CHCIAŁ przejść to 10000-12000zł. Uważam, że tak samo jak ważny jest próg minimalny, tak samo ważny, a w pewnym momencie życia ważniejszy, jest próg maksymalny, moment w którym powiemy sobie dość i zaczniemy żyć pełnią życia. Na dzień dzisiejszy jestem prawie na progu minimum. Na przełomie 2020/2021 wkroczę na próg optymalny. Wtedy osiągnę całkowity spokój ducha i wszystko ponad to będzie tylko miłym dodatkiem.

Odpowiedź: W przypadku gospodarstwa domowego 2+2 dochód pasywny na godne życie powinien wynosić ok 14 tys. złotych miesięcznie, w przypadku gospodarstwa składającego się z 2 osób dorosłych powinien oscylować w granicy 10 tys. zł miesięcznie, natomiast jeżeli mowa o jednoosobowym gospodarstwie domowym dochód ten powinien być zbliżony do kwoty 8 tys. złotych. Pozwoliłoby to na opłacenie kosztów życia, oszczędzanie, eksperymentowanie w dziedzinie finansów, podróżowanie oraz na inne formy rozwoju osobistego. P.S. Osobiście pracuję na etacie oraz prowadzę własną działalność gospodarczą, o której marzyłem od dziecka (otworzyłem ją w wieku 25 lat bez pomocy rodziny, ani dotacji), i chociaż firma prosperuje do dziś i moje dochody nie są mizerne, to z perspektywy czasu, w wieku 32 lat uważam, że zmarnowałem najlepsze lata życia w pogoni za ''marchewką'' przed czym bardzo przestrzegam młodych ludzi. Na mojej krwawicy najlepiej "dorobił się" US, ZUS nie ponosząc przy tym żadnego ryzyka. Pozdrawiam

Wspaniała wiedza i konkretne informacje podparte praktyką!

Mega pozytywny człowiek mówiący prawdę o trudnościach przedsiębiorczości w Polsce. Pozdrawiam panie Jakubie i wszystkiego dobrego życzę.

Ten wywiad to idealne podsumowanie sytuacji ekonomicznej i mentalnej w Polsce. Jako wieloletni przedsiębiorca zgadamy się z każdym słowem. Jest to najlepszy wywiad nie tylko nr. Prowadzenia działalności, ale też etyki życia jaki widziałem. Pozdrawiam !

Cześć Panowie. Uważam, że każdy z nas ma inny pułap. Jeden chce 10 tys. inny 100 tys. co miesiąc a inny jeszcze więcej. Myślę, że pułap ok 10 - 20 tys. co miesiąc w zupełności by wystarczył tak by móc godnie żyć i nie robić sobie wielu wyrzeczeń (nie mówię o jakimś Lambo oraz nie mówię żeby nie marzyć, chociaż jak to mówią .....uważaj o czym marzysz bo marzenia się czasami spełniają - a marzeniom trzeba pomóc) . Trzeba korzystać z życia tak by sobie powiedzieć w przyszłości, że się go nie zmarnowało a czas spierdziela. Dochód pasywny daje spokój, stabilność i coś bardziej cennego - CZAS. Również wiem coś na ten temat. Sam prowadzę 4 firmy (trochę się zapętliłem, masa nerwów) i pomału przerzucam się na nieruchomości. Naprawdę super sprawa. Nic nie ma cenniejszego niż nasze zdrówko i rodzina....ważne by to szybko do każdego z nas dotarło. Pozdrawiam prowadzącego oraz Ciebie Kuba - spoko jesteś gość.

Jeśli osoba mając 30 lat przejdzie na układ rentierski to zostanie jej ok 70 lat życia. Dziś statystyczny Polak generuje 5 tys zł kosztów miesięcznie więc taka kwota z lekką nadwyżką wystarczy, ale biorąc pod uwagę ustrój polityczny oraz prognozy koszty życia wzrosną x15 lub x20 na przestrzeni 50 lat więc kwota którą zabezpieczy nas do końca życia to 100tys miesięcznie. Oczywiście posiadając kapitał np. 1mln zł w postaci 5 mieszkań który będzie powielany z 10% stopą zwrotu rocznie oraz powiększany za pomocą dźwigni będziemy żyć napewno nie na wysokim poziomie, ale w jakimś stopniu będzie to bezpieczeństwo. Pozdrawiam

Odpowiedź: Dokładnie taki, aby być szczęśliwym. Ani mniej, ani więcej.

Świetne !!! .... już twojego gościa polubiłem. A odnośnie pytania to uważam ze każdy ma własna definicje szczęścia i powinien osiągnąć taki pułap dochodu pasywnego aby poczuć się szczęśliwym i w tym szczęściu trwać :)) Pozdrawiam serdecznie

Świetny wywiad! Jeżeli chodzi o pytanie konkursowe to przeciętny Polak w wieku 30-40 lat z rodziną, czyli 2+2 potrzebuje w około 8 do 10 tysięcy złotych miesięcznie (w zależności od miasta, w którym mieszka)

Odpowiedź na pytanie konkursowe jest niejednoznaczna. Jeden powie 5 tyś drugi 10 a trzeci 18. Wszystko jest uwarunkowane od tego jak wyglądało dotychczas nasze życie. To znaczy: -czy żyjemy sami czy z partnerem, -czy mamy dzieci (jeżeli tak to ile?), i wiele wiele innych. W mojej opinii próg pieniężny, który pozwala na godne życie, odkładanie i nie szczypanie się ze wszystkim to 8 tyś w przypadku osoby mieszkającej samej. W przypadku pary to łączne zarobki 10 tyś w górę. Dołączając do kosztorysu dzieci to trzeba doliczyć do tych kwot po 1000zł za jedno.

Mam ok. 16mln w nieruchomościach ,firmę plus 2 spółki i nie wyobrażam sobie abym nie pracował. Wspólnie z żoną wychowujemy 6 dzieci i chcemy im przekazać etos pracy. Jestem chłopakiem "z bloku" z rodziny bez tradycji biznesowych. Bardzo fajny materiał. Mam 42lata i potrzebujemy na naszą rodzinę (8 osób) ok. 8.000PLN miesięcznie. Tyle obecnie wydajemy.

troche tutaj zaśmiece komentarze, ale mam pytanie : co tu robi kuba błaszczykowski ?

Obojętnie ile polak by nie zarabiał, to zawsze będzie się porównywał do tych co mają więcej od niego i zawsze będzie chciał więcej. Próg? Słyszeliście kiedyś, żeby ktoś powiedział że będzie miał 5 tyś i mu starczy? Zdarza się. A co kiedy osiągają te 5 tyś? Podnosi się standard życia i zadając mu te same pytanie, okazuje się że jednak potrzebuje 10 tyś. Błędna nieskończona pogoń

Uważam, że szczęście nie jest mierzalne przez żadną kwotę. Także nie ważne ile ma się dochodu pasywnego. Szczęście zależy tylko od nas jak żyjemy, jakimi ludźmi się otaczamy i przede wszystkim jakimi jesteśmy ludźmi na co dzień. A to ile potrzebujemy pieniędzy z dochodu pasywnego to uważam, że jest naszą indywidualna kwestia. Każdy ma różne potrzeby. Ważne by być po prostu szczęśliwy.

Odpowiedź: Uważam, że marzeniem przeciętnych 40latków, którzy w większości mają dwójkę dzieci w wieku około 20 lat jest dochód pasywny, który umożliwi opłatę za mieszkanie, jedzenie, wakacje dwa razy do roku i dobrze by było aby starczyło jeszcze coś dla dzieci. Jeżeli obydwoje całe życie pracowali ciężko za powiedzmy średnia krajową brutto to dochód pasywny, który by ich satysfakcjonował to równowartość ich pensji albo troszkę mniej np. 7 tysięcy. Większość osób wyszło by z założenia, że milionów z tego nie będzie, ale będą mieli spokojną głowę i nie będą się zacharowywali. Natomiast 30 latek może mieć bardziej ambitne plany ponieważ ma jeszcze naładowane baterie i bardzo często nie ma jeszcze dzieci i myśli więcej o sobie niż o rodzinie i wspólnym obiedzie w niedzielę. Tutaj granicy może nie być. Pozdrawia 22 latek z działalnością gospodarczą :)

Opowiadanie o formalnościach prawie ze łzami w oczach. Można oszaleć w tym kraju. Świetny wywiad oczywiście :)

Świetnie udzielony i poprowadzony wywiad. Myślę że 13-16 tys pozwoli prowadzić spokojne i szczęśliwie życie.

uważam, ze we wszystkim należy zachować umiar ustalić sobie granice, ważne żeby mieć kontrolę nad tym co się robi - zrównoważony rozwój ma sens. W Europie zysk 20% jest w normie.

Odpowiedź na pytanie: W mojej opinii ciężko taki pułap przychodu ustalić ze względu na to że to kwesta bardzo indywidualna, bo inne wydatki ma osoba mająca dzieci, a ich nie mająca itd. Jak dla mnie dochód pasywny jest miedzy 2500-3000 zł/miesiąc. Tyle wynoszą moje koszty życia

wiecie co jest najlepsze w tej sztucznej pogoni więcej i więcej .wszyscy skończymy tak samo nogami do przodu i dwa metry w dół

2000zl na osobę, jak się nie ma kredytów, leasingów i innych. Im więcej wiesz, im więcej potrafisz tym mniej potrzebujesz. Jeśli to dla kogoś mało, żeby bezstresowo żyć, to trzeba trochę popracować nad sobą, a to da większą satysfakcję i poczucie własnej wartości niż pięciocyfrowa wpłata co miesiąc. Rozwiązywanie problemów rzucając w nie pieniędzmi po kilku latach się znudzi. Drogie zabawki też dają tylko tymczasową satysfakcję, bo zaraz będą dostępne jeszcze nowsze, fajniejsze. Umiejętność życia za niską kwotę będzie porządane gdy nasze rentierskie źródło dochodu dostanie zadyszki, a dotarcie do mniejszego majątku będzie wielokrotnie szybsze niż do grubych milionów - a czasu oraz młodości za żadną sumę się już nie kupi.

Witam. Rozumiejąc pojęcie ile potrzebuje przeciętny Polak 30-40 lat dochodu pasywnego aby móc spokojnie przeżyć, odpowiedź nasuwa mi się jedna. Jedyne cyfry użyte to tylko wiek, bo ilość pieniędzy nie da się uśrednić. Istnieje za dużo różnic kompsucjonizmu potrzebnego czy też takiego jakim są nałogi. Uważam zatem, że suma pieniędzy która powinna czy tez umożliwiłaby żyć w spokoju to taka suma która daje nam możliwość zaspokojenia naszych wydatków finansowych, spełnienia pasji, jak i w ogólnym rozumowaniu żyć, spełnionym. Pamiętając przy tym, że nie przekraczając granicy nie doboru gotówki jak i nadwyżki, co może z powodować popadanie w kolejne skrajności jak np. nadmierny kompsucjonizm. tj. Równowaga miedzy ,,brakuje mi na"" a ,,mam już podobne ale wezmę bo mnie stać'' Mam 23 lata wiec zapewne nie będę brany pod uwagę ale pierwszy raz miałem coś dopowiedzenia w komentarzu. Pozdrawiam.

Polecam obejrzeć minimum 2-3 razy żeby wszystko złapać. Kopalnia wiedzy ;)

Jeżeli konkurs jest nadal aktualny, to odpowiadam na pytanie: Moim zdaniem wysokość dochodu pasywnego, tak by zadowolić przeciętnego 30-40 latka zależy od tego, jak kto definiuje szczęśliwe życie. Niektórzy określają szczęśliwe życie spełniając się w biznesie, inni w podróżach, a ktoś inny powie, że prawdziwe szczęście dla niego to rodzina. Niemniej jednak, dla jednych będzie super jak dodatkowo zarobią 1000 zł oprócz wynagrodzenia podstawowego z pracy, a dla innego będzie zadowalające 100 000 zł pasywnie i to nie bardzo :) Jednakże po odliczeniu podstawowych kosztów życia (opłaty za prąd, wodę, kredyt jeżeli ktoś posiada, bieżące wydatki, etc.) z otrzymywanego wynagrodzenia za przepracowany miesiąc na etacie lub z własnej działalności gospodarczej i z tego niech zostanie na przysłowiowe waciki, to jestem przekonany, iż odpowiednim pułapem dochodu pasywnego, który by zadowolił przeciętnego 30-40 latka, było by 10 000 zł miesięcznie.

Odpowiedź na pytanie konkursowe. Według mnie ciężko jest oszacować dokładną wartość w złotówkach. Wydaje mi się że lepszą odpowiedzią na pytanie byłoby 4%. Teoretycznie 4% wyciągane corocznie z naszych oszczędności powinno sprawić że nigdy nie zapraknie nam pieniędzy. Jest to obliczone oczywiście przy założenie że oszczedności zostały ulokowane np. na giełdzie ze średnią stopą zwrotu na poziomie 7-10%. Takie badania zostały przeprowadzone przez Trinity University z San Antonio. Ot taka bardziej kompleksowa odpowiedź na pytanie. Pozdrawiam Mateusz. PS. Świetny wywiad.

Konkurs: ilu ludzi, tyle odpowiedzi. Nie ma powodu, by podążać za tym, co powiedzą inni. Każdy ma własną miarę szczęścia, potrzeb i samowystarczalności, każdego cieszy co innego. I w sumie tych wszystkich zmiennych kryje się potrzebna kwota. Ogólną wskazówką jest na pewno to, że nie powinna to być kwota zbyt duża, bo nadmiar pieniędzy też jest prędzej źródłem kłopotów niż szczęścia. A z Panem Jakubem chętnie spotkałbym się i porozmawiał, bo imponuje mi jako prawdziwy Lodzermensch niczym z Ziemi Obiecanej. Konsekwencją zbudował wielką fabrykę własnej wolności i doświadczeń. Pozdrawiam serdecznie - wieloletni etatowiec z marzeniami o własnym biznesie, które potrzebują jednak weryfikacji przez fachowca.

Ależ tego człowieka się miło słucha, aż chce się więcej. Przykład człowieka 😊 A co do konkursu skłaniałbym się do kwoty 15-20 tyś zł. Pozdrawiam

No to mam przesrane....mam 37lat i jestem przedsiebiorca wypalonym jak swieczka. Powytykałeś mi punkt po punkcie zmieniajac nieco myslenie. Dziekuje...jakos te kilka lat musze jeszcze przemeczyc zeby Kiedys byc wolnym czlowiekiem:)

Czesc bardzo madry i sympatyczny gosc ... Pozdrawiam

Obejrzałem cały materiał i trochę nie wierzę. Zwłaszcza jak usłyszałem, że największym mentorem jest ojciec i o wykształceniu szanownych rodziców. Nie zrozumcie mnie źle, bardzo szanuję Kubę Midela i Jego osiągnięcia ale zobaczcie ile robi pozycja na starcie. Słucham i nie wierzę. ,,Moi rodzice cały czas się dorabiają, (***) było kilka nieruchomości ale poza tym nic". Na prawdę?! Ja zazdroszczę takich dylematów. Też chciałbym do czegoś dojść, uważam że jestem ambitny - choć niestety leniwy ale szczerze mówiąc nie wierzę nawet w to, że za całe życie swoich starań dojdę do punktu w którym Pan Midel był na STARCIE. To jest ten moment, kiedy sam się czuję, jakbym oglądał te materiały w stylu możesz wszystko. Nie, nie mogę. Po takich materiałach, tracę w ogóle ochotę na słuchanie przedsiębiorców, mimo że ich osiągnięcia mi imponują. Za przeproszeniem po tych słowach nikt mi nie wmówi, że ci ludzie wiedzą jak żyje zwykły Kowalski i że mają dla niego jakieś rady. A jeśli ktoś mówi że w rodzinie gdzie dwoje rodziców było świetnie wykształconych, było kilka nieruchomości i własna działalność nie było za wiele pieniędzy no to ja nie mam pytań.

Wydaje mi się przy obecnym stanie gospodarki i cenach, jeśli ma się własne mieszkanie (bez kredytu) 10 tysięcy miesięcznie starcza na wygodne życie dla 2 osobowej rodziny plus dziecko. Można za tą sumę pozwolić sobie na kilka wyjazdów w roku z rodziną, jakieś wyjście do restauracji w weekend i bieżące potrzeby, nie martwiąc się czy czegoś zabraknie dziecku. Wiadomo, że 'sky is the limit' i 10 tyś może być dla kogoś tylko kwotą raty za Panamerę ale nie dajmy się zwariować :D

Bardzo uczciwa rozmowa o życiu biznesowym w polsce. Panie Jakubie, duży ukłon dla pana szczerości.

Przykładny Polak żyjący w modelu 2+2 powinien zarabiać po 8-10tys. Wówczas można spokojnie, godnie i doś wygodnie żyć, a "sodówka" nie uderzy. Pozdrawiam serdecznie i gratuluję szczerości.

Bardzo fajne podejście i sposób myślenia. Super, że są tacy ludzie jak Kuba - skromni i mądrzy. W pełni zgadzam się z tezami jakie przedstawił.

dzięki , nie odp.na pyt.bo zależy od wielu czynników np.łokalizacyjii, fajny wykład

Super motywująca rozmowa 🤝

50 tys. miesięcznie (ale tak naprawdę apetyt rośnie w miarę jedzenia). Prowadzę swoją firmę i myślę, że za rok dobiję do tej kwoty. Na razie, to 2,5 roku bez urlopu. Ciągła orka z nadzieją, że w końcu tak się wszystko ułoży i będę miał czas, żeby wrócić do swoich hobby. Pracując na etacie mogłem, mieć w ciągu roku 2 miesiące wolnego i mimo, że stać było mnie na różne zachcianki, to zdecydowałem się na własną firmę. Chyba głównym mianownikiem przedsiębiorców są ambicje i to nas pcha do działania.

Świetny wywiad! Odpowiedź: Tyle, aby można było za tę kwotę kupić czas potrzebny nam na sprawy najważniejsze. W zależności od indywidualnych priorytetów mogą to być np. dzieci/partner(ka)/hobby/pomaganie innym.

Przyznam bez bicia że trafiłem przypadkowo na materiał, Kubę słyszę po raz pierwszy, wielki szacun za złote myśli (nieprzeliczalną życiową mądrość którą zbierał testował, przyjmował na klatę metoda prób i błędów, brnąc z szabelka przez niełatwe Polskie szlagiery przedsiębiorczosci ) Co do pytania, wszystko zależy od wieku, stanu cywilnego, ilości posiadanych urwisow oraz zakretów/etapów naszego życia, nie ma jednoznacznej odpowiedzi ale widełki śmiało można określić na 8 000 - 30 000 to na różnych etapach w zupełności wystarczy do szczęśliwej egzystencji na przyzwoitym poziomie. Pozdro i dzięki za dobrze zainwestowane 56:03 minuty mojego życia 😉 (polecam speed x1, 5)

Odpowiedź konkursowa: To zależy! Nie ma jednej konkretnej kwoty dochodu pasywnego która pozwoli przejść na rentierstwo. Każdy z nas ma swój własny pułap od którego będzie czuł się bezpieczny i wolny finansowo.

Konkurs: myślę że na ten moment jest to dochód między 15-20tys aby pozwolić sobie na fajny dom, nowszy samochód, lepiej się odżywiać, korzystać z atrakcji, i odkładać jakąś część lub inwestować na póżniejsze czasy

Swietny wywiad chlopaki. Kuba jak zawsze inspirujacy. Co do pytania konkursowego to oczywiscie (widac rowniez po komentarzach pod filmem) taka kwota nie istnieje w ogolnym pojeciu. Wystarczajaca tak samo jak ladne czy brzydkie jest odczuciem subiektywnym i dla kazdego z nas indywidualnym. Kwota ta bedzie okreslana przez pryzmat indywidualnych potrzeb, pragnien itd. Oczywiscie mozna w przyblizeniu wyliczyc ile potrzebujemy aby przezyc np. misiac w damych warunkach ale nie jestesmy wstanie przewidziec wszystkich okolicznosci, kiedy bedzie nam potrzebne wiecej pieniedzy, i moze sie okazac ze kwota, ktora okreslilismy jako zadawalajaca nie wystarcza. Co do samych pieniedzy to maja one wartosc tylko i wylacznie wtedy gdy zamieniamy je na odpowiednie dobra i tak je tez postrzegamy. To ile i co chcemy posiadac lub kontrolowac determinuje to ile potrzebujemy zer na koncie ( wirtualnych oczywisci poniewaz fizycznej gotowki dzisiaj i w przyszlosci juz nie potrzebujemy) przykladamy telefon i wychodzimy z tym czego chcemy, lub kupujemy w necie. Kwota ta tez bedzie sie zmieniac wraz z tym jak zmieniaja sie nasze potrzeby. Dzisiaj 10 za dwa miesiace 15 a za rok nie bedzie nam wystarczalo 20 tysi. To co dla mnie bylo bardzo duzo 10lat temu dzisiaj duzo juz nie jest. Wiele czynnikow wplywa na nasze zycie. Dobrze jest znalezc swoj wlasny balans i nauczyc sie wydawac mniej niz sie zarabia, co do nadwyzki to juz wedlug wlasnych upodoban. Ogolnie to temat rzeka i tak naprawde nie ma jednej odpowiedzi wiec wszystkie sa prawidlowe. Za bardzo sie nakrecilem chyba ;) Do zobaczenia 19-ego w Lodzi. Pozdrawiam @tomasz_04