Bir kral beğenirse şarkıyı tekrar dinlemek istiyorum 🥀💔

Nolur bu şarkıyı unutturmayın bana🥺

Bu şarkıyı dinleyen insan ya herşeyini kaybetmişdir,ya da eskiyi özlüyordur...

Ve kitabın sonu şöyle biter.. "Birinde kül olduysan, bir başkasını ısıtamazsın."

Söz her begenide tekrar dinliyicem

*Kalbi Güzel Birisi Beğenirse Yine Yeniden Dinlemek İsterim*

"çünkü acı gidenin değil kalanın hikayesidir ve hikayeyi hep kalanlar bitirir."

Kimse begenmese de dinlerim ruhuma kim dokunacak dinlemesem....

Eşimin kanser olduğunu yeni öğrendim kızımız 3 yaşında , ona bu şarkıyı armağan etmek istiyorum 🥹Allah kızıma bağışlasın , her gören bir dua etsin

"Ağlayan insan güçsüz değildir uzun süredir dayanıyordur."

Güçlü bir hafıza ağır bir cezadır.İyi anıları nadiren, kötü anıları ise sıklıkla hatırlatır.. -Orhan Kemal

Bu şarkıyı arıyordum tesadüfen çıktı ağlatacak,,bu şarkıyı unutturmayın,her bildirimde dinleyeceğim.

"Aşk, yalnızca Allah'a karşı duyulunca acı vermez."

“Ne yaparsan yap pişman öleceksin belki yaptıklarından belki yapamadıklarından” -Dostoyevski

"Herkesin bu şarkıyı dinlerken hatırladığı acıları var..."

Allah bu şarkı ile kalbî sıkışan,Ruhu daralan herkesin yardımcısı olsun...

"Çünkü acı, gidenin değil kalanın hikayesidir ve hikayeyi hep kalanlar bitirir ."

Depremim yıldönümü ve kendimi ağlayarak burada buldum… bitmeyen gece , doğmayan güneş .. kaybettiğimiz sevdiklerimiz .. dokunduğumuz cesetler …

Bu şarkıyı bana tekrar tekrar hatırladırmısınız rica etsem. Şimdiden çok teşekkürler

" Dünyanın en ağır yüküdür; gönlü sende olmayanı ısrarla yüreğinde taşımak..."

Şarkı o kadar düşündürüyor ki, düşünürken dinleyemiyorsun ve defalarca başa sarıyorsun, sonrası kısır döngü...

Unutturmayın bana bu şarkıyı. Lütfen. Zaten unutmak mümkün değilde. Ulan bu mark eliyahu mu dur nedir anamızı belledi bee.

“Bazen insan iyileşmek istemez çünkü içindeki acı sevdiğinden kalan son hatıradır…”Bana hatıradır bu acı💔✨

"Belki de insan sevilmekten çok, anlaşılmayı istiyordu." - George Orwell

"Sonra aramıza şehirler girecek, hiç karşılaşmayacağız. Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek. Sonra belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek..."

Kim begense tekrar dinliycem söz. 💔💔💔

*Şarkının klibi yok diye üzülmeyin, herkesin klibi kendi göz kapaklarında*

Sabahattin Ali diyor ya hani: “Kendimi bir balkondan aşağı daha rahat bırakabilirim, bir insana bırakmaktansa. Öyle çok korkuyorum insandan.” diye. İnsan insanın bazen evi, bazen yurdu, bazen umudu bazense yanılgısı ve yenilgisidir. Ve daima, insan insanın kapanmayan o yarasıdır.

"Aldığın nefes ciğerlerini acıttığı zaman konuşalım, şimdi yaran yarama denk değil."

Güzel oğlum ile dinlediğimiz bir şarkıydı. Şimdi o cennette. Bense en derinlerde yine onunla beraber yaşamaktayım..

Bu şarkı bana depremdeki kardeşlerimizi,minicik bebekleri,bir daha asla kavuşamayacak olan sevdaları,anne ve baba olmaya doyamayanları, kısacası 1 gece de kayıp giden Kahramanmaraş depremini hatırlattı…

Depremde ailemden kaybettiğim 11 kişiye ve can dostuma armağan ediyorum bu şarkiyi. 1 saat önce mezarınızın başında ağlıyordum şimdi tek başıma bu şarkiyi dinleyip gökyuzunu seyrediyorum çok seviyorum çok özledim sizleri keşke bu yaşananlar şaka olsa çıkıp biz yaşiyoruz deseniz...❤

Bi kral yada kraliçe beğensede gelip yeniden dinlesem😢🥀

Dil hep ağrıyan dişi yoklar. İnsan acıyı hep aklında tutar.

“Sonra aramıza şehirler girecek, hiç karşılaşmayacağız. Tesadüfler bile bir araya getirmeyecek.. Sonra belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek…”

"Ezberimde yüzün..." Bu cümle o kadar çok şey anlatıyo ki...

Biri beğenirse tekrar tekrar dinlenebilecek bir şarkı

В турецких песнях столько души! Слов не понимаешь, но душе все понятно, без перевода😢❤️‍🔥

Bu acıyı depremde yaşıyanlar anlar ölüler çığlıklar enkaz altındakiler ben 2 halamı 1 kuzenimi 1 arkadâşımı ve daha birçok akrabamı kaybettim ve şuan pirefaprik evde yaşıyoruz okulumu eski günleri mutlulukları üzüntüleri hepsini özledim keşke diyecektim ama keşkeler geri gelmiyor en çok ağladığım an o deprem anındaki çığlıklar kulağımdan gitmiyor bu şarkıyı açıyorum düşünüyorum ağlıyorum o acıyı Allah bir daha yaşatmasın Amin

“Dayanılmaz olan aslında yaşamak değilmiş, insanlarmış…” -Franz Kafka

*"ne zor şeymiş* *bugün mutlu anların* *bir gün acı hatıra olup anılması."*

Seni çok seviyorum bebişim kocaman özlem birikti içimde. Şu an sadece deprem anında ağlayarak seni seviyorum diyen sesine sarılıyorum. Seni hep kocaman sevicem bugün olduğu gibi ❤

Lisedeyken koskoca okulda sanırım sadece ben dinlerdim Cem Adrian'ı. O zamanlar kimse beğenmezdi, seveni çok yoktu, şarkıları pek bilinmezdi. Şimdi de milyonlarca izleniyor. Çoğunuzun bilmediği o kadar güzel şarkıları vardır ki ben o zamanlar hepsini ezberlerdim.

bi söz okumuştum, "bazen insan iyileşmek istemez çünkü içindeki acı sevdiğinden kalan son hatiradir" diye şarkıda ki " bana hatiradir bu acı" cümlesi onu hatırlattı

_Bak, insan deli gibi koşmak istediği yere adım bile atamıyormuş.._

Bu şarkının anısı da acısı da çok büyük bende bebeğimi kaybettigimde bu şarkıyı dinliyordum üstünden 5 ay geçti halen bu şarkı kulaklarımda çınlıyor her dinlediğinizde beni de çağırın lütfen 😢

Çok ağlanıldı ...mesajı gören herkesin bundan sonra mutlu olmamız dileğiyle ❤🎉

Ve kitabın sonu şöyle bitiyordu;O ilk gördüğü,tanıdığı güvendiği sevdiği insan değildi artık!”Seven yanılmış, Sevilen yabancılaşmıştı”!

Bu güzel parçanın o kadar farklı bir aurası var ki müthiş yaa❤

Azərbaycan kamançası,İzrail ifaçlsı,Türk müğənnisi❤ Biz hər yerdə ,hər şeydə öndəyik.Nə olar birləşək.

Cem Adrian’ın her şarkısı uzağa götürüyor da bu kesinlikle derinlerde...🤍

"Başka bir hayat daha olmalı. İnsan bu kadar acı çekmek için yaratılmış olamaz."

Nasıl bir şarkı, nasıl bir söz dür bu! Derdi olmasada ağlatır insanı😢

Gözlerini kapattığın zaman derin bir karanlığın içinde kalbinin ılık ılık kanadığını göğsünde hissediyorsun

Dostoyevski "İnsancıklar" adlı kitabında: "Çok tuhaftı, ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu." diyor. İnsanın içine atmasının, güçlü görünmeye çalışmasının en yorucu hali bu olsa gerek. Gecmis olsun Turkiyem

"O kadar emeğe rağmen giden insan; yüktür, kayıp değil."

Dinlləmək üçün həqiqeten çox sey itirmelisen...🥀🥀🥀

Bazen insan iyileşmek istemez çünkü içindeki acı sevdiğinin son hatırası dır.

Bir dost beğenirse tekrar derinlere dalmayı nasip olur

Bilesinizki kalpler ancak Allah'ı anmakla huzur bulur. (Rad 28)

Bir söz okumuştum,"bazen insan iyileşmek istemez çünkü içindeki acı sevdiğinden kalan son hatıradır." diye şarkıda ki "Bana Hatıradır Bu Acı" onu hatırlattı🕊️❤️‍🩹

Nolur eger bir gün bu şarkıyı unutursam bana hatırlatın...

Deprem günleri gece çadırlarda uyurken evimize gidemeyeşimizin verdiği acı, rüzgarın ve fırtınanın sesi, içimizdeki acı çığlıkların, en büyük çaresizliklerimizin, kayıplarımızın yansımasıdır bu şarkı❤️‍🩹

Bu şarkıyı dinlerken hep Türk arkadaşıma hatırlatıyor 😢 onu çok özlüyorum, aşk acısı çekiyordu ve hep bu şarkıyı dinlerdi. Finlandiya'dan 🇫🇮 selamlar Türk milletine ❤🇹🇷

bir söz okumuştum, “bazen insan iyileşmek istemez çünkü içindeki acı sevdiğinden kalan son hatıradır” diye şarkıdaki “bana hatıradır bu acı” cümlesi onu hatırlattı…

Şarkının yorumları>>>> Şarkıyı dinlerken yorumları okurken daha canı yanıyor insanın. Allah hepimizin yardımcısı olsun 🥲

‘İfade edemediğim bir eksiklik hissi var içimde, sanki her şey başka türlü olabilirdi’ Oğuz Atay

*Eğer bir insan çok gülüyorsa demek ki, onun içinde büyük bir keder var.Ve bu keder birinin bırakdığı bir yaradır.İnsan bu yarayı ne kadar kapatmak istesede kapanmaz.Kapansa bile izi hayla kalır.Ve bu iz yinede kalbi acıtır*

Bugün ana olduğunu eşitdim) Təbrik edirəm Allah analı atalı böyütsün, heyifki bütün qurduğumuz xəyalları indi başqasıyla yaşayırsan...Qismət belə imiş ( Təki sən xoşbəxt ol hərşeyim...

'' Ve kitabın sonu şöyle bitiyordu; O ilk gördüğü,tanıdığı,güvendiği,sevdiği insan değildi artık seven yanılmış,sevilen yabancılaşmıştı...(26.09.2022)

Dosteyevskinin dediği gibi;Çok tuhaftı ağlayamadım ama ruhum paramparça olmuştu.

Çok iyi geliyorsun be adam.. söyleyecek o kadar şey var ki .. iyi Ki varsın be Cem Adrian.. Bir şarkı bu kadar mı iyi hissettirir be. Yorumu beğenmenize gerek yok. Çünkü ben ömrüm boyunca hep dinleyeceğim..

Dinlerken ağlayarak bütün yorumları okuyup sona geldim sanki kalbime bisey saplanmış gibi canım acıyor 😢

+ "Hayatta üç yanlışım oldu Olric. - Ne gibi efendim ? + tanıdım, inandım, güvendim. Ama bir doğrum oldu. - o nedir efendimiz. + Sevdim olric, fakat sende bilirsinki üç yanlış bir doğruyu götürür..." *-Oğuz Atay-*

Gündüz geceye sormuş: Yer değiştirelim mi ? Gece şöyle demiş: Gece ağlayan insanların sesine dayanabilecek mi sin? Gündüzde demiş ki : Sen gündüzleri ağlamamak için dayanan insanların iç sesine dayanabilecek misin? 🕊️

“İnsan bazen iyileşmek istemez çünkü içindeki acı sevdiğinden kalan son hatıradır” Şarkıda “bana hatıradır bu acı” cümlesi onu hatırlattı…

Birisi için kendinizi kaybettiğiniz zamanlar şapkayı önümüze koyup yaptığımız fedakarlıkların bizden ne götürdüğüne ve derinlerde ne izler bıraktığına bakmak gerekiyor. Derinlerde bıraktıklarımıza selam olsun.

Zaman beni haklı çıkardığın da hala yaşıyor olmak istiyorum..

"Ezberimde yüzün silmek öyle kolay mı" duygularıma tercüman olmuş resmen..

Her dinlediğimde vefat eden babam aklıma geliyor. Sevdiklerimiz gidince acılarının hatıralarını bile başka hiçbir şeye değişemiyorsunuz…

Melodi ve sözler öyle bir dokunuyor ki kalbe , sanki acıyan yerine uyuşsun diye tuttuğun buzu kaldırmışsın gibi…

" Aldığın nefes ciğerlerini acıttığı zaman konuşalım, şimdi yaran yarama denk değil "

Aslında insanı en çok acıtan şey hayal kırıkları değil. Yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır...

-olurda aynı şarkıda karşılaşırsak…selam olsun sana yar

Canım amcam,yengem,kuzenlerim,halam,eniştem,dostlarım,arkadaşlarım,velilerim,öğrencilerim.. Derinlerde.. 06.02🥀

Eskisi kadar özlemiyorum seni, Adının geçtiği cümlelerde, gözlerim dolmuyor. Yokluğunun takvimini tutmuyorum artık. Biraz yorgunum. Biraz kırgın. Biraz da kirletti sensizlik beni! Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama “İyiyimler” yamaladım dilime. Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak, Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü hatırlayamamak korkutuyor beni. Gel diye beklemiyorum artık, Hatta istemiyorum gelmeni. Nasıl olduğun konusunda ufacık bir merak yok içimde. Arasıra geliyorsun aklıma, banane diyorum. Benim derdim yeter bana banane! Alıştım mı yokluğuna? Vaz mı geçiyorum, varlığından? Tedirginim aslında, Ya başkasını seversem? İnan o zaman seni hayatım boyunca affetmem... Özdemir Asaf

"...Sadece kitap okumak yetmez insana . Bazen meydan okumalı kendine , hayata, dünyaya ..."

Hepimizin hissettiği kırgınlıkları üzüntüleri anlatan şarkı 8 yıldır beraber yaşadığım kızım (kedim) bugün onu bir daha göremeyeceğimi 2 böbreğinin de kötü durumda olduğunu söylediler bu şarkıyı dinlerken içimden bir şey kopuyor güzel kızım biliyorum seni sevgimiz iyileştirecek seni çok seviyorum

Dinleye dinleye ölüyorum, ben bu yaşimi böyle tahmin etmemişdim.

Lütfen ikinizin yaptığı daha çok şarkı gelsin acılarımı sesli duymak beni bana geri getiriyor :(

Acı bitmek bilmiyor ama bu şarkıyı dinlediğimde içimdeki tüm acı gidiyor😢❤

Her dinlediğim de onunla hatıralarla yüzeleşiyorum .O derinlere şifa vericek Rabbim inaniyorum .Silinmeyecek belki ama o düğüm çözülecek 🥲🕊️

16 yaşında kaybettiğim kardeşime bu şarkıyı armağan ediyorum. Seninle daha çok gerçekleştireceğimiz hayaller vardı, şimdi hepsini sırtıma yükleyip tek başıma gerçekleştireceğim. Ebedî bir ayrılık değil bunu biliyoruz. Seninle kavuşana dek acın hep yüreğimde kalacak. Yattığın yer seni incitmesin. 🖤

Kalpteki herşey söylenmiyor. Bu yüzden Allah, iç çekmeyi ve gözyaşlarını yaratmış. İnsan ancak öyle nefes alıyor...

Sana vakit ayırmayan,seni düşünmeyen insanlara yön değil yol vermelisin.. -Dostoyevskı

Bazı insanlar acıyla beslenir ve onları hiç kimse yıkamaz.

Dün gece bu şarkıya çok ağladım. Kendi gözyaşlarımı aynanın karşısında sildim ve sonra dedim ki, henüz uçmayı bilmeyen bir kuşsun. Açılmamış kanatların uzunluğunu bilemezsin..

Bu şarkı bana deprem gününü hatırlatıyor, bikaç dakikanızı ayırtırsanız anlatmak isterim. Gaziantep'ten: Gece hiç uyuyasım yoktu telefonla uğraşıyodum ama çok sıkılmıştım. Saat 2 gibi artık sıkıldığım için uyumaya karar verdim. Neyse uyumuşum işte saat 04.14, 15 gibi birden uyandım ama havayı bir görseniz berbat kötü, içerisi aydınlık gibi zaten bikaç gündür hep böyleydi. Neyse işte öyle düşünüyorum yatakta. Bir süre sonra sallantı başladı çok umursamadım son zamanlarda küçük küçük oluyodu. Sonra birden büyüdü. Koştum babamın yanına nasıl bağırıyorum baba baba diye sesim çıkmıyo, evde sürekli biseyler kırılıyor, duvarlar çatlıyo, avizeler düşüyo, gümbürtü sesi,çığlık sesi... Sonra babam bağırdı çabuk çökün diye ama bacaklarım titriyo hareket edemiyorum. O an başıma duvar döküntüsü geldi ve ben kendime geldim. İlk odama koştum orda dengemi kaybettim ve yere düştüm tam çökücekken aklıma birden annem ve kardeşim geldi ölüceksek birlikte ölelim diye oraya gitmeye çalıştım. Kardeşim korktuğu için o gece birlikte yatıcaklardı ve şakasına odanın kapısını kilitleyip öyle unutmuş, uyuyakalmışlar. Kapıya gittim içerden çığlık sesleri geliyo ama kalkıp açamıyolar, ki zaten oturan biri o sallantıda ayağa kalkamaz. Ağlamaya başladım sonra ablamla babam geldi kapıyı kırmaya çalısıyoruz ama daha ayakta duramıyoruz, birbirimizin üstüne düşüp duruyoruz. Baba durmuyo diye bağırdığımı hatırlıyorum.Hani derler ya kızların kahramanları babalarıdır diye bende o an babamın kahraman olup durdurmasını bekler gibi hep baba diye bağırdım.Sonra bıraktım kapıyı baktım şöyle bi onlara doğru son görüşüm,bitti herşey dedim. Ölüceğime çok emindim ama aklıma şehadet gelmedi. O an hiç korkmadığım kadar korktum. Şehadet bile getiremeden ölücem sandım.2 dakika filan diyolar ama o bizim için en az 10 dakika gibi yavaş geçti. Sonra sallantı hafif yavaşladı kardeşim olayin farkina varamadığı için sallantı biraz durunca kalkıp kapıyı açtı. Sadece mont aldık çıktık. Binanın fayansları duvarları kırılmıştı. O 7. Kattan nasıl indik hatırlamıyorum. Dışarı çıktık manzara çığlık,hıçkırık ve yakınlarına ulaşmaya çalışmaya çalışan insanlardan ibaretti.Gökyüzü kıpkırmızı hava ise toz duman içindeydi meğer yıkılan evlerin tozuymuş.Telefonlar cekmiyo tabi herkes çıldırmış gibi. Heryer kar zaten deprem olmasaydı Antep'te kar tatilydi o gün. Ayakkabilarımız su doldu. Herkesin üstünde ince pijamaları, soğuğu iliklerimize kadar hissediyoruz artık. Babam arabayı alıp geldi uzaktaydı biraz. Arabayı aldık neye yarar trafik diye bişey kalmamış birbirine çarpanlar, o anki stresle ne yaptığını bilmeyip tekme tokat kavga edenler, çıplak ayakla karın içinden kaçanlar veya sığınıcak bir arabası olmayıp çocuklarını battaniyeye sararak ısıtmaya çalışanlar... Nereye gidicez bilmiyoruz öyle gelişigüzel sürmeye başladı babam. O an bişey gördüm, ilk enkazı... Dünyam başıma yıkıldı. Birsürü anımın geçtiği, arkadaşımın oturduğu 6 bloklu sitenin 4'ü yerlebirdi. En çok parçalayan ne oldu biliyo musunuz, o enkazın içinden gelen çığlık sesleri. Dondum kaldım, sanırım şok geçiriyodum ne bişey hissediyor ne bişey duyuyordum sanki ciğerlerim artık nefes almayı kesmişti. Artık ne haldeysem bir süre sonra annemin büşra büşra diye bağırmasını duydum ve hıçkırarak ağlamaya başladım. Sonra babam ağlamaya başladı ilk defa onu böyle görüyordum, sonra kardeşim hepimiz sustuk sadece ağlıyorduk. Sonra ise bu görüntülerin devamı geldi. Hava aydınlamaya yakın babamın iş yerine geçtik. Dedemler amcamlar filanda geldi. Doğalgaz içeriyi ısıtana kadar şehirde tehlike oluşturmasın diye bölge bölge kesmeye başladılar. Daha 5-6 saat öncesine kadar sıcak evlerimizde yarın için plan yapıyorken o an soğukta sadece bundan sonra ne olucak, kurtulabilecek miyiz diye düşünüyorduk. Annem kenarda hareket etmeden duruyo. Kimsede çıt yok. Sonra kardeşim sızlanmaya başladı acıktım diye. Yiyecek hiç bişey yok tabi. Saat 9 gibi babam biseyler bulmaya çıktı. Saat 1 gibi 2 ekmek birazda zeytin bulmuştu. 13 kişi onu bölüstük. hiç iştahım yoktu yemedim, sonra ablam bidaha yemeği nerden bulucaz ye dedi zorladım ama aklıma o görüntüler gelip durdu midem bulanmaya başladı. Annem kanser hastası olduğu için ilaçlarını almak için eve çıkmak zorunda kaldık. Hepimiz pijamalıyız zaten kıyafet bişeylerde alıcaktık. Eve girdik berbat durumdaydı. Girdiğimizde yine depreme yakalandık. Annemler iş yerindeydi hemen yanlarına gittik. Yine dışardalardı. Deprem oldu sürekli oldukça kaçtık soğuk yağmurun altına. Artık depremi bırak yer yarılıcak içine giricez diye düşünmeye başladık. Yollar çöküyodu heryerde çünkü. Baktık olmuyo gidelim Antep'ten diye düşünmeye başladık babam araştırmaya başladı. Çevre iller berbatmis yollar paramparcaymış. Dükkanda kalıcaz korkuyoruz kalamıyoruz. Arabaya binicez benzin yok, alıcak biyerde yok heryerde tükenmiş. İlk birkaç gün uyku diye bişey yoktu zaten. Yengem gördü beni delirmiş gibi duruyosun uykusuzluktan dedi. Evet iyi değildim. Hiç birşey yokken bir anda uykusuzluk, açlık, korku, şehrimin yıkılması ve ölüm haberleri çok ağır geliyordu. Sadece ailemden gizlemeye çalışarak ağlıyordum. Çünkü annem hasta, kardeşim küçük güçlü durmak zorundaydım. O 1 ay ordan oraya bir şekilde yaşamaya çalıştık.1 ay şehirde tek bir ışık bile yanmadı, terk edilmiş şehir gibiydi. Neyse işte şuan bugündeyiz herkes normale döndü veya dönmeye çalışıyo. Ben dönemedim hala dönemiyorum. Geceleri uyuyamıyorum. Uyuduğum zamanlar deprem oluyo sanıp birden uyanıyorum. Arkadaşlarımı kaybettim, sınıf arkadaşlarımı kaybettim. Okula gitmek istemiyorum, herkes gülüp eglenirken ben arada onların sırasına dalıp kalıyorum. Dışarı çıkmak istemiyorum ama evde olduğumda da kırık duvarları görünce kendimi sokağa atasım geliyo. İçim rahat gülemiyorum artık. Yıkılmış evlerin, kaldırılmamış enkazların her önünden geçtiğimizde ağlıyorum. Lütfen siz şu kısa zamanın kıymetini bilin ve keşke dememek için herşeyini verin. Sevdiklerinize yoğunlaşın. Asla zamanı küçümsemeyin 2 dakika bizi mahvetti, 2 dakika kaç sevgiliyi kaç arkadaşı ayırdı kaç aileyi dağıttı. 2 dakika bizi en kötü duygu olan çaresizliği iliklerimize kadar hissettirdi. 2 dakika bizden evimizi, şehrimizi aldı. Bir öğün yemeğin kıymetini anlattı. Evim,eşyam kötüymüş demeyi değil başımı sokucak sıcak bi yuvam varmış demeyi öğretti. Lütfen pişman olucağınız şeyler yapmayın. Sevdikleriniz sabaha bile çıkmayabilir.. Eğer okuduysaniz gerçekten ama gerçekten çok teşekkür ederim. Hoşçakalın... Depremde kaybettiğim tüm kardeşlerim, akrabalarım,arkadaşlarım bu şarkı size gelsin, Çok özlüyorum ama elimden bişey gelmiyor işte Ruhunuz şad olsun.. 06.02.23 `04.17 🥀

Bu şarkıyı ağlayarak yüzlerce kez dinledim. Düşlerimin bile elimden alınmasına çok üzülüyordum. Ama şimdi hepsi geçti hepsini geri aldım hatta hiç vermemiştim. O kalp kırıklığı ile öyle sandım. İyi ki kendimi seçtim. İyi ki 💕

Cem Adrian nasılda yüreğe dokunuyorsun. Her dinlemede farklı duygular ve hüzün ❤❤❤