Henüz 26 yaşındayım az önce sohbetini sildim dedim bilmiyorum ne yapacağım sürekli bir yol bulmaya çalışıyorum özellikle bu aralar eşimden çok soğudum sürekli oturma odasında yatıyorum

O da bu duruma kızıyor neden odaya gelmiyorsun bazen bana dokunmasını bile istemiyorum çünkü çünkü o kadar çok şiddet uyguladı ki bana o kadar çok canımı yaktı ki benim bir yanımda vazgeçemiyor ondan belki bu bir hastalık yani bilmiyorum kendisini şizofreni olduğunda iddia ediyor bazen kabul ediyor bunu ben bu durumu kaynana göre söylediğimde anlattığımda bana senin psikolojin bozuk diyorlar onlar beni de suçluyorlar bu yaşadıklarımızdan dolayı 3 yaşında bir oğlum var çok erken konuşmaya başlamıştı ama kavgalardan gürültüden dolayı konuşmayı bıraktı kızım 1,5 yaşında o da İslam bir şey oldu haberim yoktu o da henüz konuşmuyor ben şimdi bu duadan dolayı sadece bir suçluyor sadece beni haksız görüyor kaynanamı anlatıyorum ailesini anlatıyorum kayınpederim ayrı bir ailem kaynanam da bana diyor ki sen konuşuyorsun sen susmuyor musun sen şöylesin sen böylesin şimdi şöyle söyleyeyim düşünsenize evde ekmek yok ekmek al dediğimde almamışsa bir sonrakine neden almadın bak bugün al unutma dediğim için geveze mi oluyorum benim annem babama boşandığı için bana hakaretler etti hep de ediyor ben buna karşılıklı cevap verdiğin için ben suçlu olmuş oluyorum ben ne yapsam engel oluyor sürekli hiçbir şekilde ilerleyin Kur'an'a gitmek istiyorum diyorum izin vermiyor okumak istiyorum dedim izin vermiyor ne yapsam sürekli laf atıyor laf sokuyor bana laf söylediğinde ağlayınca da bak sen ağlıyorsun diye çocuklar böyle oluyor sen yapıyorsun diyor kendisini defalarca başka kızlarla konuştuğunu gördüm mesajlaştığını babama hep inkar ediyor Allah'tan korkup sabretmeyi söylüyor çocuklarım için iyi bir yuva kurmalı yım diyorum ama bir yandan da çok zor geliyor bu yaşadıklarım

Eğer ki yorumumu görürseniz bana birkaç tavsiyede bulunursanız bana yol gösterir misin iz bazen ölmeyi bile düşünüyorum çünkü sonra çocuklarım gözümün önünde onlara bakıyorum bunu onları nasıl yaparım diyorum umarım bir şey olur sonra ben yok Ken onları ben nasıl bakarlar düşünüyorum çünkü kimse onları anneleri gibi bakamayacak kimse benim gibi onlarla ilgili ne yiyecek ileride annelerini sorduklarında anneleri olmiycak bunuda yaşamak istemiyorum eşim beni sürekli tehdit ediyor bir gün seni sakat bırakacağım yok sen bana cevap veriyorsun en sonda o dilini keseceğim götüreceğim bende ne vereceğim evlilik hayal etmemiş normalde çok sakin bir yapıda insanım evlendirilen beri sabrım çok sınanıyor artık zamanla bu beni hırçınlaşmaya başladı İçim daralıyor bu durumları alemi anlatıyor annemin yanında beni küçük düşürüyor kendi ailesinin yanında da küçük düşürüyor sürekli beni utandırıyor sen bana yol gösterin

Ben onu bugüne kadar hiçbir hakaret daha etmedim ama bana hakaret ettiğinde niye böyle diyorsun bak bana bunu demen yanlış falan dediğim için ben saygısız oldum hep bana diyor ki sen kocanı saygı göstermiyorsun sen saygısız sen şöylesin sürekli bunu görüyorum beni doğru yolda götürecek birine ihtiyacım var sadece çünkü çok yoruldum bu durumdan kaldıramayacağı mı düşünüyorum bazen çok yoruluyorum çünkü küserim de iki çocuğumda tek başıma büyüttüm eşim sofrayı toplamaya geç bir tabağa mutfağa götürmeye dair tenezzül etmez suyunu da ayağına götürür veririm ama yine de yaranamıyorum çok yoruldum söyleyince de ben çalışıyorum diyor erkek kardeşiyle ortak çalışıyor Ramazan boyu saat 2 ile 3 lere kadar hep kahvedeydi ben niye gelmiyorsun eve dediğimde ise yok sen çok konuşuyorsun senin yüzünden gelmiyorum diyor benim için gelme diyorum çocuklarınla ilgilen en azından ben iş güç yaparken umrumda daha iyi olmuyor kaynanam da diyor ki normaldir erkektir yok boş ver yok bak kayınpederin de gidiyor aynı değil ben daha 26 yaşındayım iki çocukla evde tek başımayım kaldıramıyorum çok yoruldum

İnşallah yorumumu görüp okursunuz bana bir nebze de olsa yol gösterirsiniz sohbetleriniz için Allah razı olsun Allah'a emanet olun😢